Herkes eksik parcasını bulup tam olma çabasına girmiş durumda. Yarım elma olarak diğer yarısını bulmaya çalışmak, yapbozumuzun eksik parçasını aramak gibi oldu eş aramak.
Oysa ki insan tamdır, bir bütündür.
Kocaman bir yapboz olan, birçok parçadan olusan insanı tek bir yapboz parçası tamamlayamaz. Yapboz tamamlanır, resmi bütün olarak görürüz, ancak insan söz konusu olduğunda böyle bakamayız. Insan sevgi, şefkat, endişe, yardım, vicdan, korku, koruma vb. den oluşan kozmopolit bir canlıdır.
Gün içinde çok farklı şeylere ihtiyaç duyarız. Korkmuş isek sığınacak birini ararız, tedirgin isek endişemizi dindirilmesini isteriz. Duygularımızı, düşüncelerimizi paylaşmak, birileriyle ayni fikirde olmak isteriz, ama bunun anlamı eksik parçamızı bulduk ve onunla sonsuza kadar mutlu olacağımız değildir. Bazen böyle yanlış bir hisse kapılıyoruz. Durum ve davranışlara farklı anlamlar yüklüyoruz. Yüklediğimiz anlamlarla bir ilişkiye başlıyoruz, nişanlanıyoruz, evleniyoruz. Sonrasında farkediyoruz ki tek bir duygumuzun karşılandığı sığ bir birliktelik içinde sıkışıp kalmışız. İşte burda başlıyor “sen beni anlamıyorsun”lar, “ben öyle demek istememiştim”ler.
Velhasıl kelam bir ömrü birlikte geçireceğiniz eşi seçmek önemlidir. İyi günü kötü günü birlikte geçirip, ben bu insanın her derdine katlanabilirim diyeceğiniz bir eş ile bir ömür mutlu olmanızı dilerim.
Ayşegül TETIK BANKOĞLU
Psikolojik Danışman-Aile Danışmanı